Procedemento de prema en executiva - O cobro da débeda a través do procedemento de prema - Lexislación aplicábel á recadación por parte do Concello por vía executiva en expediente de prema

Adro

A raíz do 7 de marzo de 2018 que entrou en vigor a Lei de Contratos do sector Público, as Taxas por prestación dos servizos públicos, pasaron a ser Non Tributarias (Ordenanzas reguladoras de prestación patrimonial de carácter público non tributarias). A parte da Lei que afectaba a este feito, foi recorrida ante o Tribunal Constitucional que hai pouco (9 de maio) ditou sentencia desfavorábel ao recurso, polo que a Lei queda como estaba validando a constitucionalidade dos preceptos legais relativos ao financiamento de servizos mediante prestacións patrimoniais de carácter público non tributario. De todos os xeitos o Concello de Ferrol, non puido actualizar todas as Ordenanzas Municipais Fiscais, en concreto, a Reguladora da taxa pola subministración de auga potable e a Reguladora da taxa de depuración de augas residuais que é a que nos compete nestes momentos. O que si modificou foi a Ordenanza reguladora da prestación patrimomial de carácter público non tributario correspondente aos servizos de tratamento e eliminación de residuos sólidos urbanos e a Ordenanza reguladora da prestación patrimonial de carácter público non tributaria da rede de sumidoiros. O que nos deixa coa dúbida da aplicación da lexislación tributaria para unha prestación patrimonial non tributaria.


Procedemento de prema en executiva


O cobro da débeda a través do procedemento de prema

Si a débeda non se paga dentro do período voluntario, farase efectiva a través do procedemento de prema que se inicia coa notificación da providencia de prema que, ditada pola Tesourería municipal, é o titulo executivo que habilita para dirixirse contra os bens do obrigado ao pago.


Consecuencias do inicio do período executivo

1.- Recargos do período executivo

A partir do día seguinte ao de finalización do período voluntario devénganse os recargos do período executivo que se aplican sobre o importe non abonado en voluntaria e varían en función do momento en que se realice o pago:

➤ 5% si se paga antes de notificarse a providencia de prema.

➤ 10% si o pago prodúcese trala notificación da providencia de prema, no prazo do artigo 62.5 LGT en función da súa recepción:


⇾ Entre os días 1 e 15 de cada mes, ata o día 20 de devandito mes ou, si este non fose hábil, ata o inmediato hábil seguinte.


⇾ Entre os días 16 e último de cada mes, ata o día cinco do mes seguinte ou, si este non fose hábil, ata o inmediato hábil seguinte.

➤20% si se paga finalizado o prazo do artigo 62.5 LGT, momento a partir do cal iniciaranse as actuacións de embargo perseguindo os bens do debedor.

2.- Intereses de demora

Xunto co recargo, o inicio do período executivo implica o devengo de intereses de demora que en 2017 é do 3,75% sobre o principal pendente e esíxese unha vez finalizados os prazos do artigo 62.5 LGT.

3.- Costas

Ademais, o debedor debe pagar as costas do procedemento. Teñen esta consideración, entre outros, os gastos de envíos postais e os de anotacións nos rexistros públicos correspondentes.

4.- Axudas e bonificacións

O mantemento de débedas en período executivo pode implicar tamén a imposibilidade de obter axudas e subvencións municipais (como a axuda por fillos) así como a perdida de bonificacións no IBI (por exemplo en caso de familia numerosa, de domiciliación e de sistemas especiais de pago), IVTM (vehículos de menos de 3 anos de antigüidade que cumpran determinadas características).

Acumulación de débedas e aplicación de pagos parciais

Por economía procesal, finalizado o prazo do artigo 62.5 LGT, acumularanse nun único expediente de prema todas as débedas que correspondan ao debedor.

As entregas parciais aplicaranse ás costas e despois á débeda máis antiga.


A práctica do embargo

O embargo realizarase tendo en conta o principio de proporcionalidade e baixo criterios de eficacia e de menor onerosidade para o debedor. Si existen garantías executaranse con carácter previo ao embargo.

Cada actuación de embargo se documentará nunha dilixencia que se notificará ao obrigado e a quen resulten interesados, de acordo co disposto nos artigos 70 e seguintes RGR.


A orde ordinario de embargo, si non se pacta co debedor outro diferente, está recollido no artigo 169.2 LGT:


a) Diñeiro efectivo ou en contas abertas en entidades de crédito.

b) Créditos, efectos, valores e dereitos realizables no acto ou a curto prazo (por exemplo, devolucións AEAT).

c) Soldos, salarios e pensións.

d) Bens inmobles.

e) Intereses, rendas e froitos de toda especie.

f) Establecementos mercantís ou industriais.

g) Metais preciosos, pedras finas, xoiería, orfebreiría e antigüidades.

h) Bens mobles e semoventes.

i) Créditos, efectos, valores e dereitos realizables a longo prazo.

Recursos contra a providencia de prema e a dilixencia de embargo

Os motivos de oposición son taxados e limitados.


Contra a providencia de prema só son opoñibles os recolleitos no artigo 167.3 LGT:


a) Extinción total da débeda ou prescrición do dereito a esixir o pago.

b) Solicitude de adiamento, fraccionamento ou compensación en período voluntario e outras causas de suspensión do procedemento de recadación.

c) Falta de notificación da liquidación.

d) Anulación da liquidación.

e) Erro ou omisión no contido da providencia de prema que impida a identificación do debedor ou da débeda apremada.


Contra a dilixencia de embargo só son opoñibles os motivos recolleitos no artigo 170.3 LGT:


a) Extinción da débeda ou prescrición do dereito a esixir o pago.

b) Falta de notificación da providencia de prema.

c) Incumprimento das normas reguladoras do embargo contidas nesta lei.

d) Suspensión do procedemento de recaudación.

Como podo pagar as débedas pendentes en vía de prema?

Dirixir-se á Oficina de Recadación do Concello.


Normativa

Ordenanza Fiscal Xeral, Recadación (Capitulo III e disposicións).

⏩ Lei 58/2003, de 17 de decembro, Xeral Tributaria: artigo 167 e seguintes.

⏩ Real Decreto 939/2005, de 29 de xullo, polo que se aproba o Regulamento Xeral de Recadación: artigo 70 e seguintes.

Lexislación aplicábel á recadación por parte do Concello por procedemento de executiva en expediente administrativo de prema.

⏩ Ordenanza Fiscal Xeral do Concello de Ferrol. | Ir á Web do Concello.

⏩ Real Decreto 939/2005, de 29 de xullo, polo que se aproba o Regulamento Xeral de Recadación. | Ir á Web do BOE.


Artigos 70, 71 72 e 79.



Artigo 70. Providencia de prema.


1. A providencia de prema é o acto da Administración que ordena a execución contra o patrimonio do obrigado ao pago.

2. A providencia de prema deberá conter:

a) Nome e apelidos ou razón social ou denominación completa, número de identificación fiscal e domicilio do obrigado ao pago.

b) Concepto, importe da débeda e período ao que corresponde.

c) Indicación expresa de que a débeda non foi satisfeita, de finalizar o correspondente prazo de ingreso en período voluntario e do comezo do devengo dos intereses de demora.

d) Liquidación do recargo do período executivo.

e) Requirimento expreso para que efectúe o pago da débeda, incluído o recargo de prema reducida, no prazo ao que se refire o artigo 62.5 da Lei 58/2003, de 17 de decembro, Xeral Tributaria.

f) Advertencia de que, en caso de non efectuar o ingreso do importe total da débeda pendente en devandito prazo, incluído o recargo de prema reducida do 10 por cento, procederase ao embargo dos seus bens ou á execución das garantías existentes para o cobro da débeda con inclusión do recargo de prema do 20 por cento e dos intereses de demora que se devenguen ata a data de cancelación da débeda.

g) Data de emisión da providencia de prema.

3. Son órganos competentes para ditar a providencia de prema os que estableza a norma de organización específica.

No caso de que se asuma mediante convenio a recadación executiva de débedas doutras Administracións públicas, a providencia de prema será ditada polo órgano competente de devanditas Administracións.

4. No caso de débedas a favor da Facenda pública estatal, que deban satisfacer as comunidades autónomas, entidades locais, organismos autónomos e outras entidades de dereito público, e sen prexuízo da posibilidade de proceder ao embargo dos seus bens, nos supostos non excluídos por disposición legal, poderá acudirse, así mesmo, aos procedementos de compensación de oficio e dedución sobre transferencias.


Artigo 71. Notificación da providencia de prema.

Na notificación da providencia de prema faranse constar polo menos os seguintes extremos:

a) Lugar de ingreso da débeda e do recargo.

b) Repercusión de costas do procedemento.

c) Posibilidade de solicitar adiamento ou fraccionamento de pago.

d) Indicación expresa de que a suspensión do procedemento producirase nos casos e condicións previstos na normativa vixente.

e) Recursos que procedan contra a providencia de prema, órganos ante os que poidan interpoñerse e prazo para a súa interposición.


Artigo 72. Interese de demora do período executivo.

1. As cantidades debidas devengarán interese de demora desde o inicio do período executivo ata a data do seu ingreso.

Cando sen mediar suspensión, adiamento ou fraccionamento unha débeda satisfágase totalmente antes de que conclúa o prazo establecido no artigo 62.5 da Lei 58/2003, de 17 de decembro, Xeneral Tributaria, para o pago das débedas apremadas, non se esixirán os intereses de demora devengados desde o inicio do período executivo.

2. A base sobre a que se aplicará o tipo de interese non incluirá o recargo de prema.

3. O tipo de interese aplicarase de acordo co establecido na normativa tributaria ou orzamentaria, segundo trátese de débedas e sancións tributarias ou de débedas non tributarias respectivamente.

4. O cálculo de intereses realizarase, segundo os casos, da seguinte forma:

a) Cando se produza o pago da débeda apremada unha vez finalizado o prazo establecido no artigo 62.5 da Lei 58/2003, de 17 de decembro, Xeneral Tributaria, a liquidación dos intereses devengados practicarase posteriormente, seguíndose para o seu tramitación e recadación o procedemento establecido con carácter xeral para as liquidacións practicadas pola Administración.

b) No suposto ao que se refire o parágrafo a), o órgano de recadación competente poderá, cando as necesidades do servizo aconsélleno, liquidar e esixir os intereses no momento do pago da débeda apremada.

c) En caso de execución de bens embargados ou de garantías, practicarase a liquidación de intereses de demora ao aplicar o líquido obtido á cancelación da débeda, si aquel fose superior.

d) Si se embarga diñeiro en efectivo ou en contas ou créditos, poderán liquidarse e reterse os intereses de demora no momento do embargo si o importe dispoñible fose superior á débeda cuxo cobro perséguese.

Nos casos dos parágrafos b), c) e d) non será necesaria a notificación expresa da liquidación dos intereses de demora devengados si na notificación da débeda principal ou en calquera outro momento posterior foille notificado ao interesado o importe da débeda, o devengo de intereses en caso de falta de pago, unha referencia ao tipo de interese aplicable, segundo trátese de débedas e sancións tributarias ou de débedas non tributarias, e a forma de cómputo do tempo de devengo.

5. No ámbito de competencias do Estado non se practicará liquidación por intereses de demora cando a cantidade resultante por este concepto sexa inferior á cifra que por orde fixe o Ministro de Economía e Facenda como mínima para cubrir o custo do seu exacción e recadación.


Artigo 79. Embargo de diñeiro en contas abertas en entidades de crédito.

1. Cando a Administración coñeza a existencia de, polo menos, unha conta ou depósito aberto nunha oficina dunha entidade de crédito, o embargo levarase a cabo mediante dilixencia de embargo na que deberá identificarse a conta ou o depósito coñecido pola Administración actuante.

O embargo poderá estenderse, sen necesidade de identificación previa, ao resto dos bens e dereitos de que sexa titular o obrigado ao pago existentes en devandita entidade de crédito, dentro do ámbito estatal, autonómico ou local que corresponda á xurisdición respectiva de cada Administración tributaria ordenante do embargo, sexan ou non coñecidos pola Administración, ata alcanzar o importe da débeda pendente, máis o recargo do período executivo, intereses e, no seu caso, as costas producidas.

2. A forma, medio, lugar e demais circunstancias relativas á presentación da dilixencia de embargo na entidade depositaria, así como o prazo máximo en que haberá de efectuarse a retención dos fondos, poderán ser convindos/convidos, con carácter xeral, entre a Administración actuante e a entidade de crédito afectada.

3. En defecto do acordo a que se refire o apartado anterior, a dilixencia de embargo presentarase na oficina onde estea aberta a conta e os seus responsables deberán proceder de forma inmediata a reter o importe embargado si existe nese momento saldo suficiente, ou noutro caso, o total dos saldos existentes a nome do obrigado ao pago.

Así mesmo, a dilixencia de embargo poderase presentar nalgún dos seguintes lugares:

a) Na oficina designada pola entidade depositaria para relacionarse co órgano de recadación competente, conforme ao previsto no artigo 17.4, cando a entidade sexa autorizada a colaborar na recadación e o embargo afecte a contas ou depósitos abertos nunha oficina pertencente ao ámbito territorial do órgano de recadación competente.

b) No domicilio fiscal ou social da entidade de crédito.

Nos supostos aos que se refiren os parágrafos a) e b), cando o embargo deba trabarse sobre fondos cuxa xestión ou depósito non se atopen localizados no lugar en que se presente a dilixencia de embargo, a retención dos fondos efectuarase de xeito inmediato ou, si iso non fose posible, no prazo máis breve que permitan as características dos sistemas de información interna ou de contabilidade da entidade. Devandito prazo non poderá ser superior a cinco días, terá carácter improrrogable e comunicarase ao órgano de recadación que efectúe o embargo. En todo caso, o embargo fornecerá efectos legais desde o día de presentación da dilixencia de embargo á entidade depositaria.

4. Si o depósito está constituído en contas a prazo, o embargo efectuarase igualmente de forma inmediata, sen prexuízo do establecido no segundo parágrafo do apartado 6.

5. Aos efectos previstos neste artigo a entidade depositaria deberá executar o embargo nos seus estritos términos sen prexuízo do disposto no artigo 76.5.

6. O importe das cantidades retidas será ingresado no Tesouro, unha vez transcorridos 20 días naturais desde o día seguinte á data da traba sen recibir a oficina ou entidade correspondente comunicación en contrario do órgano de recadación.

Si trátase de contas a prazo, o ingreso deberá realizarse na data indicada no parágrafo anterior ou ao día seguinte do fin do prazo, segundo que data sexa posterior. No entanto, si o depositante ten a facultade de dispoñer anticipadamente do diñeiro depositado, ao notificar a dilixencia de embargo advertirase ao obrigado ao pago a posibilidade que ten de facer uso de tal facultade fronte á entidade depositaria, segundo as condicións que se estableceron; neste caso, o ingreso no Tesouro producirase ao día seguinte da cancelación.


⏩ Lei 58/2003, de 17 de decembro, Xeral Tributaria. | Ir á Web do BOE.

Artigos 62.5, 170.3 e 171.


Artigo 62. Prazos para o pago

5. Unha vez iniciado o período executivo e notificada a providencia de prema, o pago da débeda tributaria deberá efectuarse nos seguintes prazos:

a) Si a notificación da providencia realízase entre os días uno e 15 de cada mes, desde a data de recepción da notificación ata o día 20 de devandito mes ou, si este non fose hábil, ata o inmediato hábil seguinte.

b) Si a notificación da providencia realízase entre os días 16 e último de cada mes, desde a data de recepción da notificación ata o día cinco do mes seguinte ou, si este non fose hábil, ata o inmediato hábil seguinte.

Artigo 170. Dilixencia de embargo e anotación preventiva.
Artigo 170.3.-

3. Contra a dilixencia de embargo só serán admisibles os seguintes motivos de oposición:

a) Extinción da débeda ou prescrición do dereito a esixir o pago.

b) Falta de notificación da providencia de prema.

c) Incumprimento das normas reguladoras do embargo contidas nesta lei.

d) Suspensión do procedemento de recadación.

Artigo 171. Embargo de bens ou dereitos en entidades de crédito ou de depósito.

1. Cando a Administración tributaria teña coñecemento da existencia de fondos, valores, títulos ou outros bens entregados ou confiados a unha determinada oficina dunha entidade de crédito ou outra persoa ou entidade depositaria, poderá dispoñer o seu embargo na contía que proceda. Na dilixencia de embargo deberá identificarse o ben ou dereito coñecido pola Administración actuante, pero o embargo poderá estenderse, sen necesidade de identificación previa, ao resto dos bens ou dereitos existentes en devandita persoa ou entidade, dentro do ámbito estatal, autonómico ou local que corresponda á xurisdición respectiva de cada Administración tributaria ondeante do embargo.

Si da información fornecida pola persoa ou entidade depositaria no momento do embargo dedúcese que os fondos, valores, títulos ou outros bens existentes non son homoxéneos ou que o seu valor excede do importe sinalado no apartado 1 do artigo 169, concretaranse polo órgano competente os que haxan de quedar trabados.

2. Cando os fondos ou valores atópense depositados en contas a nome de varios titulares só se embargará a parte correspondente ao obrigado tributario. A estes efectos, no caso de contas de titularidade indistinta con solidariedade activa fronte ao depositario ou de titularidade conxunta mancomunada, o saldo presumirase dividido en partes iguais, salvo que se probe unha titularidad material diferente.

3. Cando na conta afectada polo embargo efectúese habitualmente o abono de soldos, salarios ou pensións, deberán respectarse as limitacións establecidas na Lei 1/2000, de 7 de xaneiro, de Enxuizamiento Civil, mediante a súa aplicación sobre o importe que deba considerarse soldo, salario ou pensión do debedor. A estes efectos considerarase soldo, salario ou pensión o importe ingresado en dita conta por ese concepto no mes en que se practique o embargo ou, na súa falta, no mes anterior.


⏩ Real Decreto Lexislativo 2/2004, de 5 de marzo, polo que se aproba o texto refundido da Lei Reguladora das Facendas Locais. | Ir á Web do BOE.

Artigo 14. Revisión de actos en vía administrativa
Artigo 14.2

2. Contra os actos de aplicación e efectividade dos tributos e restantes ingresos de dereito público das entidades locais, só poderá interpoñerse o recurso de reposición que a continuación se regula.

a) Obxecto e natureza.- Son impugnables, mediante o presente recurso de reposición, todos os actos ditados polas entidades locais en vía de xestión dos seus tributos propios e dos seus restantes ingresos de dereito público. O anterior enténdese sen prexuízo dos supostos nos que a lei prevé a posibilidade de formular reclamacións económico-administrativas contra actos ditados en vía de xestión dos tributos locais; en tales casos, cando os actos sexan ditados por unha entidade local, o presente recurso de reposición será previo á reclamación económico-administrativa.

b) Competencia para resolver.- Será competente para coñecer e resolver o recurso de reposición o órgano da entidade local que haxa ditado o acto administrativo impugnado.

c) Prazo de interposición.- O recurso de reposición interpoñerase dentro do prazo dun mes contado desde o día seguinte ao da notificación expresa do acto cuxa revisión solicítase ou ao de finalización do período de exposición pública dos correspondentes padróns ou matrículas de contribuíntes ou obrigados ao pago.

d) Lexitimación.- Poderán interpoñer o recurso de reposición:

1.º Os suxeitos pasivos e, no seu caso, os responsables dos tributos, así como os obrigados a efectuar o ingreso de dereito público de que se trate.

2.º Calquera outra persoa cuxos intereses lexítimos e directos resulten afectados polo acto administrativo de xestión.

e) Representación e dirección técnica.- Os recorrentes poderán comparecer por si mesmos ou por medio de representante, sen que sexa preceptiva a intervención de avogado nin procurador.

f) Iniciación.- O recurso de reposición interpoñerase por medio de escrito no que se farán constar os seguintes extremos:

1.º As circunstancias persoais do recorrente e, no seu caso, do seu representante, con indicación do número do documento nacional de identidade ou do código identificador.

2.º O órgano ante quen se formula o recurso.

3.º O acto administrativo que se recorre, a data en que se ditou, número do expediente e demais datos relativos a aquel que se consideren convenientes.

4.º O domicilio que sinale o recorrente a efectos de notificacións.

5.º O lugar e a data de interposición do recurso.

No escrito de interposición formularanse as alegacións tanto sobre cuestións de feito como de dereito. Con devandito escrito presentaranse os documentos que sirvan de base á pretensión que se exercita.

Si solicítase a suspensión do acto impugnado, ao escrito de iniciación do recurso acompañaranse os xustificantes das garantías constituídas de acordo co parágrafo i) seguinte.

g) Posta de manifesto do expediente.- Si o interesado precisar do expediente de xestión ou das actuacións administrativas para formular as súas alegacións, deberá comparecer a tal obxecto ante a oficina xestora a partir do día seguinte á notificación do acto administrativo que se impugna e antes de que finalice o prazo de interposición do recurso.

A oficina ou dependencia de xestión, baixo a responsabilidade do seu xefe, terá a obrigación de poñer de manifesto ao interesado o expediente ou as actuacións administrativas que se requiran.

h) Presentación do recurso.- O escrito de interposición do recurso presentarase na sé do órgano da entidade local que ditou o acto administrativo que se impugna ou na súa falta nas dependencias ou oficinas a que se refire o artigo 38.4 da Lei 30/1992, de 26 de novembro, de Réxime Xurídico das Administracións Públicas e do Procedemento Administrativo Común.

i) Suspensión do acto impugnado.- A interposición do recurso de reposición non suspenderá a execución do acto impugnado, coas consecuencias legais conseguintes, incluso a recadación de cotas ou dereitos liquidados, intereses e recargos. Os actos de imposición de sancións tributarias quedarán automaticamente suspendidos conforme ao previsto na Lei Xeral Tributaria.

No entanto, e nos mesmos términos que no Estado, poderá suspenderse a execución do acto impugnado mentres dure a sustanciación do recurso aplicando o establecido no Real Decreto 2244/1979, de 7 de setembro, polo que se regulamenta o recurso de reposición previo ao económico-administrativo, e no Real Decreto 391/1996, de 1 de marzo, polo que se aproba o Regulamento de procedemento nas reclamacións económico-administrativas, coas seguintes especialidades:

1.º En todo caso será competente para tramitar e resolver a solicitude o órgano da entidade local que ditou o acto.

2.º As resolucións desestimatorias da suspensión só serán susceptibles de impugnación en vía contencioso-administrativa.

3.º Cando se interpoña recurso contencioso-administrativo contra a resolución do recurso de reposición, a suspensión acordada en vía administrativa manterase, sempre que exista garantía suficiente, ata que o órgano xudicial competente adopte a decisión que corresponda en relación con devandita suspensión.

j) Outros interesados.- Si do escrito inicial ou das actuacións posteriores resultaren outros interesados distintos do recorrente, comunicaráselles a interposición do recurso para que no prazo de cinco días aleguen o que ao seu dereito conveña.

k) Extensión da revisión.- A revisión somete a coñecemento do órgano competente, para a súa resolución, todas as cuestións que ofreza o expediente, sexan ou non suscitadas no recurso.

Si o órgano estima pertinente examinar e resolver cuestións non suscitadas polos interesados, expoñeraas aos que estiveren acudidos no procedemento e concederalles un prazo de cinco días para formular alegacións.

l) Resolución do recurso.- O recurso será resolto no prazo dun mes a contar desde o día seguinte ao da súa presentación, con excepción dos supostos regulados nos parágrafos j) e k) anteriores, nos que o prazo computarase desde o día seguinte ao que se formulen as alegacións ou se deixen transcorrer os prazos sinalados.

O recurso entenderase desestimado cando non recaia resolución en prazo.

A denegación presunta non exime da obrigación de resolver o recurso.

m) Forma e contido da resolución.- A resolución expresa do recurso producirase sempre de forma escrita.

Dita resolución, que será sempre motivada, conterá unha sucinta referencia aos feitos e ás alegacións do recorrente, e expresará de forma clara as razóns polas que se confirma ou revoga total ou parcialmente o acto impugnado.

n) Notificación e comunicación da resolución.- A resolución expresa deberá ser notificada ao recorrente e aos demais interesados, si houbéseos, no prazo máximo de 10 días desde que aquela prodúzase.

ñ) Impugnación da resolución.- Contra a resolución do recurso de reposición non pode interpoñerse de novo este recurso, podendo os interesados interpoñer directamente recurso contencioso-administrativo, todo iso sen prexuízo dos supostos nos que a lei prevé a interposición de reclamacións económico-administrativas contra actos ditados en vía de xestión dos tributos locais

---